Why are they so big? The cash register receipt scam.
Kassabonnetjes bestaan veelal uit thermisch papier (vroeger ook wel faxpapier genoemd), waardoor er geen inktpatronen, inktlinten of andere met inkt gevulde zaken nodig zijn, alleen maar een verhittingselement om te zorgen dat de bon die we krijgen binnen een half jaar onleesbaar zal zijn.
Maar daar gaat het niet om. Het gaat om het formaat. Vrijwel elke kassabon tegenwoordig is tussen de 7,5 en 8 centimeter breed. De lengte varieert, maar omdat ik vrijwel altijd alles pin, is de bon met slechts een paar producten ook al lekker lang. We pakken er een paar: benzinebon, 17,9 cm. Ander merk benzine, 17,5 cm. Retourbon schoenen: 12,5 cm en voor meer dan de helft in gebruik met het winkellogo. V&D 18,8 cm. Al deze bonnen hebben maar 1 product.
Een andere bon die ik met regelmaat in mijn portemonnee tref, is die van 5,5 cm breed en met alleen de producten erop en een klein stukje winkelnaam. Die komen niet boven de 10 cm, zelfs niet met meer producten en inclusief pintransactie.
Het kleinste bonnetje bevat de meeste producten, namelijk 5, en is 7,2 cm lang en 4,2 cm breed. Deze heeft dan wel een inktlint nodig.
Bij de meest voorkomende bonnen wordt dus het grootste stuk thermisch papier gebruikt. Je kunt natuurlijk zeggen dat het wel mee zal vallen. Tot je even gaat rekenen.
15 brede bonnen --> 262 cm als je ze aan elkaar plakt --> waarbij de 15 bonnen in mijn portemonnee dus al goed zijn voor een stuk papier van ruim 2 meter lang en 10 cm breed (2043 cm²). Weer een stuk toiletrol.
7 smalle --> 37,5 cm lang (terwijl 7 van de brede, meest voorkomende bonnen bij elkaar al ongeveer 123 cm lengte zouden hebben, ruim 3 keer zo veel) en 206 cm², 4,63 keer minder dan die grote bonnen dus.
1 ouderwetse.
Dat zijn op jaarbasis natuurlijk enorme hoeveelheden. Dat begint al bij de basis: wie verkoopt het hout waar het papier van gemaakt wordt? Die verkoopt dan dus meer, niet omdat het nodig of handig is (je portemonnee zit sneller vol, als je dat fijner vindt), maar omdat... meer. Dat geldt voor de hele keten. Tot aan de eindgebruiker.
Het zit hem, zoals vaak, in de enorme hoeveelheden en niet in het eenmalige. Dat maakt het nou juist zo lastig: "Ja, maar dat ene bonnetje, wat maakt dát nou uit?" 2 miljard pintransacties in Nederland in 2009 op 16 miljoen mensen. Dan alle cash-transacties er nog niet bij gerekend. Veel plezier met rekenen!
